Martini Racing
Sportwagenracen
.jpg)
Martini's eerste sponsorprogramma vond plaats tijdens de Daytona 3 hours in 1962 met twee Alfa Romeo Giulietta SZ Coda Troncas, maar ze hadden geen Martini-stickers of logo's, alleen "Martini & Rossi Racing Team" geschreven langs de voorste zijpanelen.
De twee sleutelfiguren aan het begin van het grote avontuur van Martini Racing waren Paul Goppert, hoofd publiciteit en public relations voor Martini Duitsland, en zijn goede vriend Hans Dieter Dechent, een coureur gespecialiseerd in endurance racen die een Opel-dealer runde in Saarbrücken , Duitsland .
Begin 1968 werd voor het eerst reclame die niets met racen te maken had, toegestaan op de carrosserie van raceauto's. Paul vroeg Hans Dieter om een paar stickers op zijn auto te plakken in ruil voor overalls en dergelijke.
Martini-stickers verschenen in april 1968 op de Porsche 910 die werd bestuurd door Scuderia Lufthansa Racing Team, opgericht door Robert Huhn, een uitvoerend manager van de Duitse luchtvaartmaatschappij.
Omdat Dechent des te eerder wilde racen met zijn nieuwe auto, verscheen de auto voor het eerst van 910-023 in zijn zilveren kleurstelling met Lufthansa-kleuren aan de voorkant en Martini-stickers op de heuvel van Eberbach, de 28 april met n° 174. Toen verscheen dezelfde auto bij de GP van Dijon-Longvic op 5 mei (Nr 10) waar hij 2e werd net achter de Matra-Ford 630, daarna bij de GP van Parijs op 12 mei (Nr 26) waar hij zijn 2e plaats hernieuwde en vooral bekend werd op de 1000 km van Nürburgring op 19 mei (Nr 24). Later in een klein evenement op de Hockenheimring op 21 juli 1968 eindigde het niet (Nr 13).
Martini Racing werd vervolgens gevormd om in 1969 met twee Porsche 907 deel te nemen aan verschillende sportwagenraces om de fabrieksinspanningen te ondersteunen. [2]
In de jaren 70 werd Martini beroemd in verband met Porsche in de autosport , door de fabrieks Porsche 917 te sponsoren die de 24 uur van Le Mans in 1971 won . De Martini Porsche-auto's wonnen Le Mans opnieuw in 1976 en 1977 met Porsche 936 , evenals in vele andere evenementen in de jaren 70 voor het fabrieks - Porsche team, met de RSR Turbo , 935 en 936. In 1978 sponsorde Martini alleen de werken team in Le Mans, terwijl ze in 1980 werden geassocieerd met Joest Racing , opnieuw alleen op Le Mans.
In 1981 ondersteunde Martini Racing de Italiaanse Lancia - inspanningen in de sportwagenraces met de Group 5 Lancia Monte Carlo , Group 6 Lancia LC1 en Group C Lancia LC2 . [2] Tot de fabrieksopstelling van Lancia Martini-coureurs behoorden verschillende hedendaagse Formule 1 - racers, waaronder Michele Alboreto , Teo Fabi en Riccardo Patrese . De vereniging duurde tot de 24 uur van Le Mans 1986, maar tegen die tijd was Lancia meer betrokken bij rallysport. Daarna heeft Martini Racing slechts korte intrede gedaan in de sportwagenraces, waaronder drie seizoenen in het FIA Sportscar Championship met Gianni Giudici 's Picchio .
Formule 1
.JPG)
De associatie van Martini Racing met de Formule 1 begon in 1972 met het Italiaanse team Tecno . [3] Onenigheid tussen Rossi en de teameigenaren over technische en sportieve richtlijnen resulteerde echter in een niet-concurrerende auto en Martini trok zijn steun aan het programma in na een mislukt seizoen van 1972 en 1973 . [4] [5]
Martini keerde in 1975 fulltime terug en sponsorde het Brabham -team van Bernie Ecclestone . [6] Het oorspronkelijke kleurenschema bevatte de Martini-kleuren op een witte achtergrond op de Cosworth aangedreven Brabham BT44B in 1975. De Alfa Romeo platte V12 aangedreven Brabham BT45 en Brabham BT45 B werden gebruikt voor de seizoenen 1976 en 1977 en de Martini-kleuren verschenen op een rode rosso corsa- achtergrond. [7] Chauffeurs zoals Carlos Reutemann , Carlos Pace ,Hans-Joachim Stuck en John Watson reden in deze periode allemaal voor het team. [8] [9]
Voor het seizoen 1979 verhuisde het Martini-sponsorschap naar Team Lotus . [10] Ondanks het feit dat het kampioenschap van 1978 Lotus 79 en Mario Andretti en Carlos Reutemann als coureurs had, behaalde de Martini Lotus-vereniging geen enkele overwinning en tegen het einde van het jaar trok Martini zich opnieuw terug uit de F1.
Na een lange onderbreking van de categorie, begon het Italiaanse bedrijf Scuderia Ferrari in 2006 te sponsoren met een kleine aanwezigheid. [11]
Williams Grand Prix Engineering kondigde een samenwerking aan met Martini te beginnen met het seizoen 2014 [12] en zette hun sponsoring door Martini voort in de seizoenen 2015 , 2016 , 2017 en 2018 . Deze samenwerking eindigde na het seizoen 2018.
rally
Martini's eerste rally-uitdaging werd aangegaan door de gebruikelijke stoere Porsche. In 1978 keerde Porsche terug naar het World Rally Championship als een fabrieksteam, met een 911 SC voor Björn Waldegård en Vic Preston Jr. in de Safari Rally . Het project ging niet verder na deze eenmalige inzending, waar Preston 2e was en Waldegård 4e.
De tweede keer dat Martini Racing een rallyteam sponsorde was in 1980, waar Luigi Racing (België) begon met een BMW 323i E21 Groep 2. Luigi Racing was eerder succesvol in het European Touring Car Championship met een BMW 3.0 Coupé CSL . Bestuurder van de 323i waren Hermes Delbar [13] en Timo Mäkinen . [14]
In 1982 tekende Martini Racing, net als een jaar eerder met sportwagens, een contract bij het Lancia-fabrieksteam, dat de gloednieuwe Groep B Lancia 037 sponsorde , met Attilio Bettega en Markku Alen als coureurs. [2] Het Lancia Martini-partnerschap in het World Rally Championship was een van de langste van het bedrijf en duurde tot het einde van het seizoen 1992 , met verschillende auto's, waaronder de Groep B Delta S4 en Groep A Delta Integrale die evenementen en titels wonnen met coureurs zoals als Juha Kankkunen , Bruno Saby , Massimo Biasion enDidier Auriol . De Martini Lancia-auto's wonnen de WRC -titel in 1987 en 1991 met Kankkunen, en 1988 en 1989 met Biasion, evenals de constructeurstitel met de 037 in 1983 , en vervolgens met de Groep A Delta van 1987 tot 1992. [ 2]
In de volgende jaren keerde Martini terug met een kleiner sponsorprogramma, beperkt tot het Italiaanse rallykampioenschap, dat de Martini Racing-coureur, Gianfranco Cunico , won van 1994 tot 1996 met een Jolly Club Ford Escort Cosworth .
Martini keerde voor het seizoen 1999 fulltime terug naar het WRC met het door Ford Motor Company gerunde M-Sport World Rally Team . Met coureurs als Carlos Sainz , Colin McRae en Markko Märtin wonnen de in Martini gehulde Fords verschillende rally's, maar nooit de titel. Deze regeling is eind 2002 beëindigd .
Toerwagen racen
Pas in 1992 zou Martini Racing zich serieus met toerwagenracen gaan bezighouden . Het Italiaanse bedrijf sponsorde de Alfa Romeo 155 -fabriek in het Italiaanse Toerwagenkampioenschap , dat door het team werd gedomineerd, waarbij Nicola Larini de kampioenstitel pakte.
Dit diende als voorgerecht voor een grotere prijs, met name de DTM , de in Duitsland gevestigde toerwagenserie. Hoewel de Martini Alfa Romeo-verbinding pas in 1995 tot stand kwam en tegen die tijd waren de Alfa's (aangedreven door Larini en Alessandro Nannini , beide ex-F1-coureurs) niet zo competitief.
Targa Florio _ _
In 1973 sponsorde Martini de 911 Carrera RSR die de Targa Florio won .
Motorboten
Tussen 1973 en 1975 sponsorde Martini Racing Carlo Bonomi en Cesare Fiorio 's Dry Martini - boten in het Powerboat World Championship , waarbij ze in 1973 en 1974 opeenvolgende titels wonnen. Destijds bereikte de Martini-boot een gemiddelde topsnelheid van 66,9 mph. Martini keerde in 1978 terug naar offshore racen en sponsorde de boten van Guido Niccolai , die in 1979 en 1981 de Europese titels pakten.
In 1982 nam Martini Racing deel aan het Formule 1 Powerboat Wereldkampioenschap ter ondersteuning van de titelverdediger Renato Molinari : hij miste de titel met een enkel punt, maar won de volgende twee seizoenen.
In 1987 was Martini weer terug in de offshore-races met een door Molinari ontworpen motorboot uitgerust met Lancia - Ferrari - motoren. Na twee seizoenen met slechte resultaten, schakelde Molinari over op een nieuw catamaranontwerp aangedreven door Lamborghini - motoren. Eind 1989 stopten zowel Molinari als Martini met het racen met motorboten.
In 2014 kwam het Vector-Martini-team van Peter Dredge en Simon Powell over de finish bij de Cowes Offshore Classic, meer dan vier zeemijl voor hun naaste rivaal. [15] Het volgende jaar won het team van Dredge en Powell (met nieuwe leden Malcolm Crease en David Gandy ) de race met meer dan 19 minuten voorsprong op het tweede team. [16]